ساده ترین روش برای پیشگیری از ترش کردن!

ساده ترین روش برای پیشگیری از ترش کردن!
ریفلاكس در واقع بازگشت محتویات معده به مری است كه معمولا نیم تا دو ساعت بعد از خوردن غذا اتفاق می‌افتد.
بررسی چندین مطالعه مختلف در چند سال اخیر نشان می دهد که جویدن آدامس به مدت 30 دقیقه بعد از هر وعده غذایی، در بهبود سوزش سردل و ریفلاکس (ترش کردن) نقش موثری دارد.

مکانیسم این اثر نیز ناشی از خنثی شدن مقداری از اسید معده در نتیجه جویدن آدامس می باشد. در حقیقت مشخص شده است آدامس جویدن موجب بازگشت اسید معده از مری به معده می شود.

ریفلاكس در واقع بازگشت محتویات معده به مری است كه معمولا نیم تا دو ساعت بعد از خوردن غذا اتفاق می‌افتد.آنچه باعث سوزش مری یا در اصطلاح سوزش سردل می‌شود، اسید معده و هورمون پپسین است که به مخاط مری آسیب رسانده و در صورت عدم درمان با خطر خونریزی های گوارشی، بلع دردناک، بدخیمی و سرطان مری همراه خواهد بود. علامت بارز این اختلال، سوزش سردل یا احساس درد و سوزش در زیر جناغ سینه است.

اگر با این علایم روبرو هستید، هر چه سریع تر برای درمان به متخصص گوارش مراجعه کنید، زیرا طولانی شدن این علایم و عدم درمان به موقع با عوارض جبران ناپذیری همراه خواهد بود.
منبع:seemorgh.com

آیا دندان لق قابل درمان است؟

 
یک دندانپزشک کودکان گفت: اگر لقی دندان فرد حادثه دیده شدید نباشد با مشورت دندانپزشک رعایت بهداشت و عدم استفاده از آن دندان، بعد از ۲ تا ۳ هفته، لقی خود ‌به خودبرطرف شده و دندان سفت می‌شود.

 در دو حالت دندان‌های کودکان لق می‌شود یکی به حالت طبیعی است که در زمان افتادن دندان شیری و رویش دندان دائمی جایگزین آن، رخ می‌دهد و دیگری بر اثر حادثه است.

لق شدن دندان بر اثر حادثه یا ضربه می‌تواند دندانی را که زمان افتادنش نرسیده است، لق کند.

 برادران نخجوانی، لقی دندان را به دو صورت شدید و مختصر دانست و افزود: در مواجهه با لقی دندان اگر به صورت شدید باشد باید در اولین فرصت این دندان از دهان خارج شود.

 دانشیار دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: اگر این دندان لق شده از دهان خارج نشود ممکن است با حرکت زبان کنده شود و به مجرای تنفسی کودک وارد شود که بسیار خطرناک است.

 متخصص دندانپزشکی کودکان افزود: اگر لقی نسبتاً کم بود با رعایت بهداشت و عدم استفاده از آن دندان، بعد از ۲ تا ۳ هفته، لقی خود‌ به خود برطرف شده و دندان سفت می‌شود که البته مراجعه به دندانپزشک و دریافت راهکار و پیشنهادهای پزشک در این زمینه موثر خواهد بود.

 برادران نخجوانی ادامه داد: معمولاً در آینده هیچ اتفاقی برای این دندان رخ نمی‌دهد و مشکل دندانی پیش نمی‌آید اما اگر لقی دندان نسبتاً بیشتر باشد زمان سفت‌شدن دندان نیز طولانی‌تر می‌شود و اگرچه در عرض ۲ یا ۳ هفته، دندان سفت می‌شود ولی بر اثر ضربه‌ای که منجر به لقی شده، عروق و عصب دندان که باعث تغذیه دندان می‌شود ممکن است قطع شده باشند و در نتیجه دندان لق شده غذا نمی‌خورد و می‌میرد که اصطلاحاً به آن نکروز می‌گوییم.

 دانشیار دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: نکروز باعث تغییر رنگ در دندان می‌شود و این اولین علامت کلینیکی دندان است. دندانپزشک کودکان ادامه داد: این اتفاق ۳ تا ۵ ماه طول می‌کشد که اگر تا یک سال این دندان تحت نظر پزشک باشد و اتفاق خاصی نیفتد این دندان لق‌شده سفت می‌شود و دیگر نمی‌افتد.

با این 10 توصیه کمتر عرق بریزید

عرق کردن، یکی از مشکلاتی است که در روزهای گرم تابستان انسان را آزار می‌دهد. برخی‌ افراد از بوی عرق کلافه هستند و برخی دیگر از لکه‌هایی که عرق روی لباس‌هایشان برجای می‌گذارد، گله‌ می‌کنند.

با این 10 توصیه می‌توانید از میزان تعریق بدنتان بکاهید و کمتر آزار ببینید.
1- استرس‌تان را کم کنید.
تنش‌های بیش از حد روزانه و استرس باعث تعریق بیشتر می‌شوند. برای کاهش تعریق، کمی ‌آرام‌تر باشید و استرس خود را کنترل کنید.

2- لباس نخی روشن و کفش چرمی‌ بپوشید.
الیاف طبیعی مثل کتان یا پنبه عرق را به خوبی به خود می‌گیرند، در حالی که الیاف مصنوعی آن را جذب نمی‌کنند و باعث رطوبت بیشتر آن ناحیه و بوی بد عرق می‌شوند، بنابراین بهتر است در فصول گرم، لباس‌های نخی نازک و روشن بپوشید که نور خورشید را کمتر جذب می‌کنند و خنک‌تر هستند.
بهتر است کفش را هم از نوع جلوباز و از جنس چرم انتخاب کنید، زیرا کفش‌های بسته آن هم از جنس مصنوعی، باعث تعریق بیشتر پا و بوی نامطبوع آن می‌شوند.

3- عصاره مریم‌گلی استفاده کنید.
برخی گیاهان دارویی مانند «مریم‌گلی» باعث کاهش تعریق می‌شوند. می‌توانید روزانه 25 قطره از عصاره این گیاه را در لیوان آب بریزید و بنوشید، یا به طور موضعی در زیر بغل‌تان بمالید.

کسانی که بی‌اختیار موهای خود را می‌کنند

تریکوتیلومانیا (Trichotillomania) یا کندن موی وسواسی (جنون کندن مو) عبارت است از کندن مکرر موها که می‌تواند منجر به از دست دادن مقدار قابل توجهی از مو شود.

  تریکوتیلومانیا، یک بیماری روانی است که در آن فرد به طور عادتی و بی اختیار، موهای خود را می کند.

 در این اختلال روانی، فرد بر اثر یک عامل برنگیزاننده به طور ناخودآگاه به سمت کندن مو سوق پیدا می کند و با انجام آن، از تنش فرد کاسته می شود. سپس حالتی از رضایت و آرامش موقت را تجربه می‌کند.

 پس از مدت کوتاهی این چرخه بار دیگر آغاز می‌شود و بدین ترتیب شخص مکررا موهای خود را می‌کند. در بسیاری از موارد، قبل از کندن، فرد دسته‌ای از موهای خود را دور انگشت می‌پیچد.

 راه های تشخیص تریکوتیلومانیا

 الف ـ کندن مکرر مو که موجب از دست دادن قابل توجه موها شود.

 ب ـ احساس فزاینده تنش بلافاصله قبل از کندن مو یا هنگام مقاومت در مقابل کندن مو

 ج ـ احساس شادی، رضایت یا آرامش با کندن مو

 د ـ این اختلال به‌علت یک مشکل پزشکی مثلا مشکلات پوستی نیست.

 هـ ـ این اختلال، باعث نارضایتی قابل توجه از نظر بالینی یا نقص در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر حیطه‌های مهم عملکردی می‌شود.

 چه افرادی بیشتر به تریکوتیلومانیا مبتلا می شوند؟

 این اختلال، بیشتر در سنین قبل یا اوایل نوجوانی دیده می شود.

 این بیماری در پسربچه‌ها شایع تر از دختر بچه‌ها است، حال آنکه در افراد بالغ خانم ها بیش از آقایان مبتلا می‌شوند.

 عادت کندن مو به طور تدریجی و ناآگاهانه در بیمار شروع می‌شود و ممکن است تا جایی که منجر به کندن تمام موهای سر شود ادامه یابد

 این بیماران غالبا کندن مو را انکار نمی‌کنند، ولی قادر به کنترل عمل خود نیستند.

 در معاینه، موهای قطع شده به فواصل متفاوتی از پوست سر دیده می‌شود و پوست سر از سلامت کامل برخوردار است.

 حاشیه‌‌ی موها معمولا دست نخورده است و در مرکز به شکل کاسه‌ای موها قطع‌ شده‌اند.

 این بیماران باید تحت درمان‌های روان‌پزشکی قرار گیرند.

 اکثر بیماران موی سر خود را می کنند، به طوری که در طی مدت زمان طولانی، ناحیه ای بدون مو ایجاد می شود (این ناحیه بدون مو می تواند موی ابرو یا مژه هم باشد).

 با مشخص شدن منشاء ژنتیکى این بیمارى، پزشکان بهتر قادر به درمان آن خواهند بود.

 عوامل موثر در بروز تریکوتیلومانیا

 استرس‌های‌ روانی‌ در شروع‌ تریکوتیلومانیا نقش‌ دارند.

 بیماری‌ افسردگی‌ با تریکوتیلومانیا ارتباط‌ زیادی‌ دارد و بسیاری‌ از افراد دچار این‌ حالت،‌ از افسردگی‌ رنج‌ می‌برند.

 والدین کودک مبتلا، به ندرت این رفتار را می بینند.

 در بسیاری از کودکان، تریکوتیلومانیا با بستری شدن در بیمارستان با مداخلات طبی، مشکلات خانه یا مشکلات مدرسه شروع می شود.

 مواردی نیز با حسادت شدید بین خواهر و برادر ها، یک رابطه مختل بین والدین و کودک و عقب ماندگی ذهنی رخ می دهد.

 تریکوتیلومانیاهایی که در سنین بلوغ یا بزرگسالی شروع می شوند، بیشتر با بیماری وسواس شدید همراه هستند.

 درمان تریکوتیلومانیا

 از آنجایی که اضطراب همواره به عنوان عامل ایجاد و تشدیدکننده بیماری مطرح می‌باشد، ایجاد محیطی آرام و به دور از تنش در تخفیف علایم بیماری بسیار مۆثر است.

 لازم است کسانی که با بیمار در ارتباط هستند، از سرزنش یا توبیخ وی بپرهیزند و با روش‌های حمایتی که توسط درمانگر به آنها آموزش داده می‌شود، فرد را در راستای بهبودی یاری نمایند

 درمان‌های دارویی متداول عبارتند از داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگی‌ها و داروهای آنتی‌سایکوتیک و تثبیت کننده خلق.

 درمان‌های غیردارویی موفق تریکوتیلومانیا عبارتند از هیپنوتراپی و درمان‌های رفتاری (مانند بیوفیدبک، پایش و کنترل خود، حساس‌سازی، معکوس سازی رفتار عادتی و درمان‌های بیزارکننده).

  چیزی که مهم است این است که این ناراحتی می تواند با دیگر ناراحتی های اعصاب و روان همراه باشد و یا حتی خود، عارضه ای از سایر ناراحتی های اعصاب و روان باشد.

 لذا تشخیص علت اولیه دقیق این بیماری توسط پزشک، در درمان صحیح آن بسیار موثر است.

 منبع : انجمن پزشکان ایران - دکتر محمد والی پور