الگوریتم های مسیر یابی در شبکه

الگوریتم های مسیر یابی در شبکه

چکیده: وظیفه اصلی لایه های شبكه ، هدایت بسته‌ها از ماشین منبع به ماشین مقصد است در اغلب موارد زیر شبكه‌ها ، بسته‌ها باید چند جهش انجام دهند. تا به مقصد برسند. برای شبكه‌های پخشی،استثنایی وجود دارد. و در اینجا نیز اگر منبع و مقصد در یك شبكه نباشد مسیر یابی به مشکل بر میخورد. الگورتیم هایی كه مسیرها و ساختمان داده‌های مربوط به آن را انتخاب می‌كنند، موضوع های مهم طراحی لایه های شبكه اند. الگوریتم مسیر یابی بخشی از نرم افزار لایه های شبكه است. كه تعیین می‌كند بسته ورودی باید به كدام خط خروجی منتقل شود. اگر زیر شبكه از داده‌ها گرام‌ها استفاده كند، این تصمیم گیری دوباره باید برای هر بسته ورودی تكرار شود ،چون تا آن موقع امكان دارد بهترین مسیر، تغییر كند اگر زیر شبكه از مدارهای مجازی استفاده كند ، تصمیمات مسیر یابی وقتی اتخاذ می‌شوند كه مدار مجازی جدیدی استفاده گردد. از آن پس ، بسته‌های داده‌ها فقط از مسیر ایجاد شده قبلی منتقل می‌شوند.حالت دوم گاهی مسیر یابی تماس دارد ، زیرا مسیر در طول مدت تماس كاربر باقی می‌ماند ( مثل كار كردن با پایانه یا انتقال فایل ) صرف نظر از این كه آیا مسیرها برای هر بسته به طور مستقل انتخاب میشوند یا فقط وقتی كه اتصال جدیدی برقرار می‌شود انتخاب می‌گردند، خواصی وجود دارند. كه در الگوریتم‌های مسیر یابی مطلوب‌اند صحت ، سهولت تحمل عیب، پایداری ، عدالت و بهینگی سخت وسهولت نیازی به توضیح ندارند، اما نیاز به تحمل عیب چندان روشن نیست. انتظار می‌رود كه شبكه‌های بزرگ ، سال‌ها بدون عیب كلی سیستم به كار خود ادامه دهند. در این مدت ممكن است اشكالات سخت افزاری و نرم افزاری گوناگونی به وجود آید. میزبان‌هایا مسیر یاب‌ها، بدون نیاز به توقف انجام كارها در مسیر یاب‌ها و راه اندازی مجدد شبكه در هر بار متلاشی شدن مسیریاب از عهده تغییرات در توپولوژی و ترافیك برآید.